O swobodę rozwoju kulturalnego

Łobodowski uznaje normalizację stosunków polsko-ukraińskich przede wszystkim za zagadnienie kulturalne, potem zaś dopiero polityzne. Uznaje, że naród ukraiński, słabszy kulturalnie od polskiego, wykazuje wielkie siły witalne. Zadanie kultury polskiej na terenach mieszanych polega wg autora na pielęgnowaniu tradycji polskiej, z drugiej – „wyrzeczenia się aspiracji do narzucania Ukraińcom z góry pewnych form i treści kulturalnych”. Rola kultury polskiej będzie wypełniona, gdy „potrafimy dopomóc kulturze ukraińskiej do samookreślenia się w granicach zachodnioeuropejskich”, typologicznej przynależności kultury ukraińskiej do zachodnioeuropejskiej.